Lęk przed skokami

Masz lęk przed skokami? Nie jesteś ich fanem? To częsty przypadek. Wiadomo, że dzielimy się na  skoczków i ujeżdżeniowców, ale warto umieć  też  druga stronę  medalu.

Dlaczego  się boimy?

Spaść z konia można  zawsze – niezależnie  od dyscypliny. Wbrew pozorom to nie jest najgorsze.  Częściej  na skokach boimy  się  wysokości, prędkości – utraty kontroli nad nakręconym  koniem, wyłamań – lot na drążki  rzadko bywa przyjemny. W ujeżdżeniu poruszamy się głównie w poziomie. Skoki to pion.  Wymagają przełamania pewnych barier, podobnych dla niektórych  do samego wejścia  na konia.  Rumaki uwielbiają dać ponosić się emocjom (dosłownie). To jeździec  musi zachować zimną  krew. Zdarza się  otępienie na wędzidło, dosiad, na cokolwiek  poza przeszkodą. Jeśli go wstrzymamy  całkowicie – zatrzyma się. Dać mu lecieć? Może nie wyliczyć. My mamy regulator do skaczącego konia, dlatego  tak ważne jest zamknięcie  lęku  w szufladzie. Często  przerażające  staje się  także nabieranie prędkości  przed wysoką  przeszkodą. Lot nad czymś, czego sami byśmy nie  przeszli, robi  wrażenie.

Dlaczego  warto przełamać lęk przed skokami?

Wydaje  Ci się, że skoki nie są  do niczego potrzebne? Oczywiście mają  wady, ale są  też  bardzo przydatne w treningu  konia. Dzięki  nim mamy szansę  poznać pełną  osobowość  konia i jego temperament. Wiemy, nad czym pracować, jakie są możliwości, zagrożenia.  Kolejną  zaletą jest skupienie uwagi. Skoki wymagają  ogromnego zaangażowania  konia. Jest to także  świetne  odświeżenie  i przerywnik  dla koni ujeżdżeniowych. Wpływają  one także na elastyczność  kroku o pracę zadu, zwłaszcza praca na cavalettkach podwyższonych. Można  tworzyć  bardziej kreatywne i urozmaicone ćwiczenia, jeśli  dodamy sobie skok. Wiadomo, że sport rządzi  się swoimi wymaganiami, ale nie każdy musi jeździć  przeszkody  120 cm. Gimnastyka konia jest bardzo istotna. Oczywiście  wszystko trzeba robić z głową.

Jak pokonać  strach?

Zacznijmy  od drążków.  Pamiętajmy  o dobraniu  odpowiedniego  rozstawu pod krok naszego konia. Nigdy nie wolno jeździć  tych samych cavalettek  w kłusie i galopie! Na wolniejszy  chód szerokość  to ok 1,5 – 2m, ale tak jak mówię  – trzeba poeksperymentować. Potem ustawmy je na podwyższeniu  po jednej stronie. Następnie  idziemy  w górę – z dwóch stron. Kolejnym  etapem jest ustawienie krzyżaka ok 40-50cm. Poskaczmy go sobie na spokojnie kilkanaście  razy, a czasem  nawet przez kilka treningów. Jeśli  poczujemy się  komfortowo – można  go podwyższać. Krzyżaki , nawet wyższe, zawsze będą  wizualnie lepiej wyglądać  niż stacjonaty. Z nimi  nie  ma co się spieszyć.  Gdy się  na nie  zdecydujemy, zacznijmy od 40cm i stopniowo  przechodźmy wyżej.  Pamiętajmy,  że  jeśli  koń  dawno nie skakał, to nie  ma co stawiać  mu na pierwszy raz więcej niż  70 cm. Nie skaczmy  codziennie, ale wprowadzajmy  te elementy na jazdy – chociaż  dla urozmaicenia. Lęk przez skokami  to nie  bariera  nie do pokonania. Wystarczy trochę  pracy i spokój, obycie, elastyczność  przyjdą  same.